Een andere richting kiezen?

Moeilijke keuzes maken die nodig zijn

Soms kan het verlangen om een bepaald beroep uit te oefenen al ontstaan op jonge leeftijd. In mijn begeleidingswerk met aanstaande leerkrachten hoor ik dat regelmatig: ‘Ik heb altijd al in het onderwijs willen werken.’ En als je dan eenmaal je diploma hebt gehaald en dat werk doet, komen er weer nieuwe aspiraties. Je wilt doorgroeien, expertise opbouwen door je te verdiepen op een specifiek terrein of een nieuwe opleiding of training gaan volgen. Je verlangt ernaar om een stap te maken binnen je werk, omdat je denkt daarin meer werkgeluk te gaan ervaren.

Maar wat als je merkt dat dat misschien te hoog gegrepen is? Dat die opleiding of nieuwe functie te veel van je vraagt? Dat je de ruimte die nodig is om je op een fijne manier te ontwikkelen, niet hebt? Dat je de tijd, energie en snelheid niet hebt om te voldoen aan wat er van je gevraagd wordt?  

Soms is een radicale keuze dan nodig. Misschien omdat je lichaam een duidelijk signaal geeft dat jij iets hebt bedacht wat in ieder geval op dit moment en op deze manier niet haalbaar is. Of omdat je feedback van anderen krijgt, waardoor je gaat twijfelen of je wel op de juiste weg bent.

Hoe ga je dan om met dat verlangen wat jou er in eerste instantie toe heeft aangezet deze weg te kiezen? Mag je dat serieus nemen van jezelf?

In de prent die ik heb gemaakt voor dit blog zie je een landschap. Stel je eens voor dat de elementen uit het landschap symbool staan voor jouw levensloop. En ga dan in gedachten op de rug van de vogel zitten en overzie het landschap van jouw leven, jouw verlangens, jouw mogelijkheden en jouw begrenzingen… Waar sta je dan nu? Waar zie je mogelijkheden om je doel misschien met een omweg te bereiken? Of welke zijwegen besluit je, hoe jammer ook, niet te nemen? Welke richting kies je dan?