In je werk of in je opleiding heb je te maken met collega’s om je heen. Zij zien jou op een bepaalde manier en je kunt aan hun reacties of opmerkingen aflezen wat hun perceptie van jou is. Die perceptie is altijd subjectief. Maar jouw interpretatie van die interactie is ook subjectief. Je kijkt met een bepaalde bril naar jezelf en naar de ander.
In de prent van dit blog heb ik die wisselwerking tussen de verschillende perspectieven weergegeven. Jij kijkt op jouw manier naar de ander en vice versa. Klopt het beeld dat de ander van jou heeft met het beeld dat je van jezelf hebt? En als daar verschil in zit, wat wil je daar dan mee? Soms kan jouw interpretatie van wat de ander over je denkt, je negatief beïnvloeden.
Als je de positie van ‘beschouwer’ bij deze prent inneemt en als het ware van een afstandje naar jezelf in interactie met de ander kijkt, wat zie je dan gebeuren? Wat valt buiten het blikveld van de ander? Wat valt buiten het blikveld van jezelf? En hoe groot wil je de invloed van de perceptie van de ander op je zelfbeeld laten zijn? Waar wil je misschien het gesprek over aangaan? Wat staat jou nu te doen?